Zorg van de toekomst: samenwerking is de enige juiste weg

Wanneer een sector gebukt gaat onder de hoge loonkosten en personeelstekorten – zoals dat binnen de zorg het geval is – dan is dat financieel moeilijk vol te houden. Slecht nieuws dus voor de sociale zekerheid in België. Maar ook al zijn het cruciale tijden, net nu is samenwerking essentieel. Voldoen aan de stijgende zorgvraag is niet makkelijk, maar aan één zeil trekken is dat wel. Of zijn er toch obstakels te overwinnen, kloven te dichten? In deze blog buigen we ons over deze fundamentele vragen.

Vanuit alle hoeken worden we overspoeld met berichten over tekorten aan gekwalificeerd personeel, stijging van de werkdruk, enzovoort. Nu al … en we moeten niet vergeten dat er een golf van vergrijzing zit aan te komen. Immers, vanaf 2030 groeit het aantal ouderen met mogelijke zorgbehoeften exponentieel. Ivan Van de Cloot, hoofdeconoom en CEO bij Stichting Merito, berekende zelfs dat de werkelijke kosten voor de vergrijzing beduidend hoger uitvallen dan geschat. Zo viel te lezen in De Tijd.

De gezondheidszorg vandaag en morgen

Om kosten te drukken en personeel efficiënt in te zetten, is de zorgsector absoluut gebaat met intense samenwerkingen, overkoepelende initiatieven en multidisciplinaire projecten. Dat lijkt evident, maar is het dat uiteindelijk ook? Laten we even kijken hoe de zorgstructuur er vandaag uit ziet. 

Kenmerkend voor het medische landschap, zijn de verschillende lijnen binnen het zorgaanbod. 

• De rechtstreeks toegankelijke eerstelijnszorg: huisartsen, tandartsen, apothekers, thuisverpleging maar ook andere zorgaanbieders zoals psychologen. Betaalbare zorg, dicht bij de burger.
• Voor complexere diagnoses of behandelingen verwijst de huisarts door naar erkende geneesheer-specialisten zoals cardiologen, dermatologen, gynaecologen, psychiaters, … de tweedelijnszorg, dus. Het gaat meestal om ambulante zorg in ziekenhuizen of andere medische centra. 
• Wat is dan de derde lijn? Onder dit zorgniveau vallen onder meer chirurgische ingrepen en andere complexere behandelingen, alsook opnames in het ziekenhuis of revalidatiecentra.

Pijnpunten op het pad

Er is op zich niks mis met een afbakening tussen basiszorg en specialismen, zolang het een intersectorale en multidisciplinaire samenwerking niet in de weg staat. En dan rijst meteen de vraag: valt deze lijnstructuur te rijmen met het o zo belangrijke preventie-aspect? Of sterker nog: zijn de organisaties die vandaag de fundamenten vormen, bereid om de soms ingebakken belangenbehartiging te overstijgen? Om zo het verschil te maken voor de patiënt en de hele samenleving?

Daar knelt nu net het schoentje. Er is vaak weerstand tegen verandering door bestaande traditionele structuren. Hoewel hokjesdenken eigenlijk totaal voorbij gestreefd is, blijft het toch een pijnpunt. Terwijl de oplossing net ligt in meer regionale samenwerkingen tussen ziekenhuizen in combinatie met ecosystemen en partnerships over de zorglijnen heen.

We voeren pleidooi voor intense samenwerkingen met psychiatrische ziekenhuizen, huisartsen, woonzorgcentra, apothekers, kinesisten, thuisverpleegkundigen en andere zorgprofessionals.

Empowerment in de zorg

Het goede nieuws is dat er hier en daar al samenwerkingsverbanden ontstaan. Het is zaak om nu verder de krachten te bundelen en zo een hefboom te creëren. Benieuwd hoe Care Changers hiervoor als accelerator kan fungeren?

Ben je een zorgprofessional of draag je als econoom, trendwachter of consultant de zorg een warm hart toe? Om alle neuzen in dezelfde richting te laten kijken, hebben we jou nodig! Een goede kruisbestuiving start hier. Join us!