Inclusiviteit: minder eilandjesmentaliteit, meer levenskwaliteit
De kloof tussen vraag en aanbod in instellingen voor mentale gezondheid was nog nooit zo groot. Hiermee rijst de vraag hoe we als samenleving omgaan met diversiteit en inclusie. Zien we mensen met een mentale of fysieke beperking als een probleem dat we liefst afschuiven op de zorgsector? Helpen we mensen door ze te isoleren en buiten de gemeenschap te plaatsen? Of zien we net een positieve evolutie op het vlak van maatschappelijke integratie? Wij, bij Care Changers, geven graag een zetje in de goede richting!
Ja, de gezondheidszorg vervult een essentiële maatschappelijke rol in België. Dat is duidelijk, maar er zijn toch enkele kanttekeningen bij te plaatsen. Iedereen zou recht moeten hebben op geïntegreerde zorg, ongeacht verschillen in sociaaleconomische status. Minstens even belangrijk is echter een eerlijke toegang tot de maatschappij. Om dit te bereiken, is het noodzakelijk om te evolueren naar een gedeelde verantwoordelijkheid: niet alleen van verschillende overheden en departementen, maar ook van individuen en bedrijven.
Weg met taboes
Het klinkt mooi, maar in de praktijk bots je toch op vooroordelen. Wie minder begaafd is of een fysieke beperking heeft, wordt al te vaak gezien als een buitenbeentje. Ja zelfs, als een kostenpost voor de maatschappij. Kan je het razendsnelle tempo niet volgen? Dan is er geen ruimte voor je in onze economische welvaartsstaat… zo lijkt het wel. Terwijl het soms gewoon een kwestie is van aangepaste woon- en werkomstandigheden. Het is hoog tijd om inclusiviteit uit de taboesfeer te halen! Onverschilligheid of blindheid is onaanvaardbaar en kan de samenleving uiteindelijk duur komen te staan. Er is duidelijk nood aan een nieuwe visie op zorg.
Open minds, healthy minds
Mensen willen deel uitmaken van iets wat hun leven zin geeft. Dat is voor mensen met een fysieke of verstandelijke beperking niet anders. Elk initiatief dat inclusie nastreeft en mensen een plek geeft binnen de maatschappij, draag ik dan ook een warm hart toe. Willen we de druk wegnemen bij de gezondheidsdiensten? Dan moeten we onze mindset veranderen, uit onze eigen cocon komen en evolueren naar meer solidariteit. Alleen zo kunnen we zorg zien als een verbindende activiteit, iets dat je voor elkaar doet: voor je ouders, je kinderen, je buurvrouw,… Sommige patiënten – al gebruik ik liever het woord medemensen - hebben nood aan een verblijf in een aangepaste residentiële voorziening, voor kortere of langere tijd, maar dat is lang niet voor iedereen zo.
Samen sneller stappen zetten
Aangepaste taken laten vaak toe dat mensen, ondanks hun beperking, in de samenleving kunnen functioneren. Naast zorgorganisaties, spelen ook sociale ondernemingen hierin een cruciale rol. Denk aan maatwerkbedrijven, die aangepaste werkplekken aanbieden voor mensen die buiten het normale arbeidscircuit vallen. Alleen mag het meer zijn. Samen kunnen we sneller stappen zetten. Zijn bedrijven, lokale besturen en andere sociale partners klaar om mee op de kar te springen? Om verder te kijken dan een rolstoel? Waarom niet samen inclusieve projecten opzetten? De boodschap van de experten is duidelijk: het bevorderen van sociale inclusie draagt bij aan het welzijn van mensen met een fysieke of geestelijke beperking, terwijl de maatschappij er ook iets voor terugkrijgt. Laat ons het vacuüm tussen de zorgsector en de samenleving wegwerken!
Integratie, het model van de toekomst
De zorginstellingen verder volproppen is geen optie. Niet vanuit het oogpunt van mentaal welzijn, noch met het hoge kostenplaatje voor de sociale zekerheid in het achterhoofd. We beseffen allemaal dat door de torenhoge overheidsschulden de gezondheidseconomie in haar huidige vorm niet betaalbaar blijft. Is het dan niet onze morele verantwoordelijkheid om samen de omslag te maken? Van een exclusieve naar een inclusieve samenleving. Bij Care Changers streven we naar een maatschappelijk model dat betaalbaar is en waarin plaats is voor iedereen. Lees meer hierover in ons manifest.